We gooien een balletje voor je op

Talent voor sport zit in de genen

De vader van Nathillio is profvoetballer geweest bij onder andere Roda JC. Is dit een bewijs dat talent voor sport in de genen zit? “Het zit 100% in de genen.” In navolging van zijn vader begint hij als kind met voetballen. “Maar uiteindelijk kreeg ik meer liefde voor het basketballen. Het werd mijn droom om dat professioneel te doen. Als je topsport wilt bedrijven moet je constant een keuze maken tussen de sport en de maatschappij. In eerste instantie heb ik geprobeerd om de sport te combineren met een opleiding. Ik wilde school niet onder mijn sport te laten leiden. Maar op een gegeven moment kon dat gewoon niet meer. Ik ben toen een opleiding op een lager niveau gaan volgen.”

Betaalt krijgen voor je passie

Nathillio wordt uiteindelijk prof bij de Basketbal Academie Limburg (BAL) in Weert, een ploeg die in de Nederlandse Eredivisie speelt. “Als professional train je twee keer per dag, soms drie. Dat is lichamelijk heel intensief. Het is hard werken om professioneel basketballer te zijn. De buitenwereld ziet vooral de wedstrijden en daarmee de vruchten die de profs plukken na het harde werken. Maar je moet heel hard trainen, ook op tijden buiten de ‘normale’ werktijden, en dat ziet niemand.”

Nathillio wil zijn plek veroveren en gaat er vol voor. “Je wordt fysiek dan behoorlijk overbelast. Op een gegeven moment komt er een moment dat je lichaam zegt: ‘ik kan niet meer’. Ik heb met een aantal blessures gezeten, het merendeel van één seizoen zelfs. Ik heb toen niet meer in de Eredivisie gespeeld. De belasting was gewoon te zwaar.” De laatste blessure waarmee hij kampt wordt zijn profcarrière uiteindelijk fataal. “Ik kon wel geopereerd worden, maar zonder zekerheid dat de blessure daarna volledig herstelde.”

En wat nu?

Er volgt een overgangsperiode waarin Nathillio vooral aan “damage control en fysiotherapie” doet. “Maar je weet dat je iets moet gaan doen. Je kunt niet zomaar stil gaan zitten. Er moet geld binnen komen. Ik wist dat ik niet meer kon basketballen. Dus heb ik besloten om een andere baan te zoeken.”

“Ik heb op LinkedIN bekend gemaakt dat ik een baan zocht en daarbij in mijn eigen netwerk rondgevraagd. Er zijn heel veel ondernemers onder de basketballers. Dus zo is het balletje een beetje gaan rollen.”

Een CV met voorgeschiedenis: profbasketballer

Recruiters en HR-medewerkers krijgen niet vaak het CV van een ex-profbasketballer voor ogen. Hoe wordt daar op gereageerd? “Het kan voor en tegen je werken. Ik heb positieve en negatieve reacties gehad. Sommige recruiters vinden het wel interessant maar zeggen: joh, voor ons is dat niet van toegevoegde waarde.”

Welke pitch heeft een topsporter dan paraat om zichzelf te verkopen? “Topsporters hebben een goede intrinsieke motivatie om te slagen, ze leven gestructureerd en hebben discipline.” In het geval van Nathillio heeft hij dat ook van thuis meegekregen. “Ik heb dat geleerd van mijn vader.” Sommige topsporters zijn wel degelijk chaotisch, legt hij uit, maar uiteindelijk word je wel gedisciplineerd. Dat hoort simpelweg bij een topsportleven.

Uiteindelijk gooit hij helemaal niet zoveel lijntjes uit. “Ik dacht niet: het is Corona, ik moet pakken wat ik pakken kan. Ik wilde wel iets gaan doen wat me aan sprak. Ik ben niet zomaar alle branches af gaan solliciteren.”

Eerste contact met Carrierecafe

Nathillio solliciteert bij Carrierecafe op een vacature voor Hypotheekacceptant. Uiteindelijk blijkt deze rol al ingevuld maar Shelley (Recruiter) belooft hem dat ze op zoek gaat naar een andere passende rol. “Die belofte heb ik bij een aantal andere detacheringsbureaus ook gekregen. Het voornaamste verschil is dat Carrierecafe deze belofte ook echt na is gekomen. Ik merkte al meteen dat Shelley heel enthousiast was en dat ze gemotiveerd was om iets te vinden. Die motivatie miste ik bij andere partijen.”

Het idee om in de hypotheken te gaan werken is in eerste instantie een idee uit zijn omgeving. “Ik heb een grote vriendengroep van mensen die in de bankwereld werken. En vroeger sprak het me ook altijd al aan: die nette pakken en hoge gebouwen. Dat vond ik er tof uitzien. Ik heb met die vriendengroep besproken welke takken er allemaal zijn in de bankwereld. Vervolgens ben ik zelf nog wat verder gaan researchen. En uiteindelijk dacht ik: hypotheken, dat ligt mij wel. In eerste instantie dacht ik aan Hypotheekacceptant. Maar ik denk dat het goed is dat in mijn huidige functie ben begonnen. Dat is een wat rustiger begin. Ik denk dat ik het wel zwaar had gehad als ik meteen als Acceptant was begonnen.”

Lessen uit de sport

In augustus 2020 is het zover: Nathillio begint aan zijn nieuwe leven, als Medewerker Hypothekendesk. Hij moet in het begin wennen aan het ‘normale werkleven’. “Kantoorwerk is heel statisch. Eerst was ik heel fysiek bezig, nu zit ik de hele dag. Met af en toe een korte wandeling. Dat is een behoorlijke switch qua lifestyle.” De mentale belasting is ook anders, zo vertelt hij. “Het is niet dat ik niets kan hebben op mentaal vlak. Maar je geest wordt op een hele andere manier gebruikt. Als je basketbalt is je geest vooral bezig met je voetenwerk bijvoorbeeld. Als je achter een bureau werkt, is dat heel anders. Ik merkte in het begin dat ik daardoor snel moe werd.”

Maar behalve grote verschillen zijn er ook wel degelijk overeenkomsten tussen kantoorwerk en sport. “In de teamsport heb je vaak een mix van jonge jongens en veteranen. Als jonge speler probeer je iets te leren van de veteranen. Je probeert goed naar ze te luisteren. Op kantoor is dat eigenlijk ook zo. Je komt binnen als groentje en je weet direct van wie je kan leren om beter te worden. Natuurlijk heb je zowel op het veld als op kantoor mensen die niet graag luisteren, die koppig zijn en het op hun eigen manier willen doen. In de sportwereld heb ik gemerkt dat types die dat doen het niet langer dan een paar maanden uithouden.”

Uiteindelijk is dus alles een teamsport. “Je moet het samen doen, je aanpassen en goed met elkaar communiceren.”

Even bijpraten: hoe gaat het?

In juli 2021 (tien maanden na het eerste gesprek) praten we opnieuw met Nathillio. Is hij inmiddels gewend aan het ‘typische kantoorleven’? “Ik herinner me dat de eerste fase wat onwennig aanvoelde. Maar op een gegeven moment krijg je een ritme te pakken. Ik zit inmiddels echt goed op mijn plek, ik doe mijn werk iedere dag met veel plezier.”

In 2020 is het kantoorleven helemaal veranderd. In hoeverre is het thuiswerken bevallen? “Ik ben op kantoor ingewerkt. Daarna volgde er een periode waarin we parttime op kantoor werkten en daarna gingen we volledig thuiswerken. Maar voor mij was dat schakelmoment naar fulltime thuiswerken helemaal niet zo vreemd. Sommige collega’s hadden er veel meer moeite mee. Die waren gewend aan het samen op kantoor zijn en moesten vervolgens ‘Cold Turkey’ overgaan naar volledig thuiswerken.”

Communicatie is nóg belangrijker geworden door het thuiswerken. Op kantoor zijn de lijnen veel korter, dan loop je zo naar iemand toe. In een digitale wereld moet je nog beter communiceren. Iedereen moet heel goed weten wat hij moet doen. “Ik heb in het begin aangegeven dat ik wel af en toe hulp nodig heb. Die krijg ik ook. Dat is hier goed geregeld.”

Bewegen en werken

Toen Nathillio de switch maakte van dagelijks bewegen naar kantoorbaan, had hij soms moeite met het gebrek aan beweging. Hoe is dat nu? “Ik heb daar mijn ritme wel in gevonden. Soms jog ik ’s ochtends voor het werk en soms ga ik naar de sportschool. In de periode dat de sportscholen dicht waren, deed ik thuis wat oefeningen. Mijn vriendin doet aan Bootcamp, af en toe ga ik mee.”

Werken bij ABN AMRO wordt wel eens met topsport vergeleken. Er wordt hard gewerkt, collega’s zijn zeer gedreven en doelbewust. Kan hij zich vinden in die vergelijking? “Het verschilt wel per afdeling. Bij sommige afdelingen werk je echt met quota’s en targets die je moet halen. Bij andere afdelingen draait het vooral om hoeveel klanten je spreekt en met welk resultaat. Mijn afdeling heeft wel een jaarlijks target als doel. Het kan best zo zijn dat de afdeling volgend jaar niet meer bestaat als we dit target niet halen. In die zin kun je het vergelijken met topsport. We hebben wat te verliezen.”

Op naar de toekomst

Nathillio heeft inmiddels bijna een jaar rond kunnen kijken in het bankwezen. “Ik weet daarom veel beter wat er allemaal mogelijk is en wat bij mij past. Welke aspecten mij leuk lijken van bepaalde functies en welke aspecten juist niet. Ik weet nog niet exact wat ik wil gaan doen. Maar kiezen is wel een stuk makkelijker geworden.”